ตำแหน่งในนามบัตร
---
วันก่อน ตอนโปรโมตว่...

ตำแหน่งในนามบัตร
---
วันก่อน ตอนโปรโมตว่าจะสัมภาษณ์ 'เทนนิส พาณิภัค' มิตรสหายท่านหนึ่งเข้ามาแซวว่า "ตกลงทำอาชีพอะไร" อ่านแล้วถึงกับหัวเราะออกมา เพราะได้ยินเสียงมิตรชัดเจน

จึงได้แรงบันดาลใจเขียนสิ่งนี้

ผมเคยคิดอยากทำนามบัตรนานแล้วแต่ไม่ได้ทำเสียที ยิ่งยุคนี้แล้วการแลกไลน์อาจง่ายกว่า แต่ก็รู้สึกเสียมารยาทนิดๆ เวลาไม่มีนามบัตรไว้แลกเวลาพี่น้องหยิบยื่นมา ถ้าทำจะใส่ตำแหน่งหรืออาชีพใต้ชื่อตัวเองว่า 'รับจ้างทั่วไป'

นั่นคือหากคิดว่าผมพอทำอะไรได้ก็ยินดีทดลอง

หนึ่งสิ่งที่คณะสถาปัตย์ปลูกฝังติดตัวก็คือเราสามารถ 'ร่างแบบ' ต่างๆ ขึ้นมาได้โดยแบบนั้นไม่จำเป็นต้องเป็น 'แบบไฟนอล' กระบวนการออกแบบคือการร่างแบบซ้ำๆ โยนทิ้งหลายหน คิดและแก้ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเจอแบบที่ดีที่สุดภายใต้เงื่อนเวลา ซึ่งถ้าถ่างเวลาออกไปชั่วกาลนาน 'แบบที่ดีที่สุด' ก็จะคิดต่อได้ไม่รู้จบ (ซึ่งเหนื่อยเกิ๊น)

ผมมองชีวิตตัวเองเป็นกระบวนการออกแบบ เชื่อว่าทุกการงานคือการสเก็ตช์แบบขึ้นมา บางชิ้นก็น่าพอใจ บางชิ้นก็ต้องปรับแก้ แต่ทุกชิ้นทำให้เรารู้ว่าเราเก่งอะไร-ไม่เก่งอะไร ถนัดสิ่งไหน-ต้องเรียนรู้อะไรเพิ่ม ฯลฯ ซึ่งสรุปรวมได้ว่างานทุกอย่างที่ทำนำมาซึ่งความเข้าใจตัวเองมากกว่าเดิม

🔸️🔸️🔸️

ทุกวันนี้การงานค่อนข้าง 'จับฉ่าย' แต่ผมชอบรสชาติของจับฉ่ายเพราะพืชผักนานาชนิดเมื่อนำมาคลุกเคล้าในหม้อเดียวจะผสมกันเป็น 'ความอร่อยใหม่' ผมเชื่อเรื่องความเชื่อมโยงของสิ่งต่างๆ ว่ามักนำไปสู่ผลลัพธ์ที่น่าสนใจ

เช่นนี้แล้ว บางครั้งการงาน A เราอาจทำได้ประมาณ 4/10 แต่พอนำทักษะบางอย่างจากมันไปใช้รวมกับงาน B ที่ทำได้ 8/10 กลับทำให้งาน B นั้นเจ๋งขึ้นกลายเป็น 12/10 และให้รสชาติแปลกไปจากที่ผู้เชี่ยวชาญด้าน B เขาทำกันอยู่--เรื่องเหล่านี้สนุกเสมอ

คำว่า 'ทั่วไป' สำหรับผมจึงเป็นความหมายที่ดี เพราะมันคือการปล่อยให้ตัวเองได้ทดลองวิ่งเล่น 'ไปทั่ว' เพื่อเก็บเกี่ยววัตถุดิบหลายอย่างมาผสมกันในหม้อ 'จับฉ่าย' จนเกิดความอร่อยในแบบเรา

ค่อนข้างชัดเจนว่าผมเชื่อในวิถีแห่งเป็ด ยอมรับว่าตัวเองเป็นเป็ดตัวหนึ่งซึ่งบินไม่สวยแบบนก ว่ายน้ำไม่เก่งเหมือนปลา เดินก็ช้ากว่าคน (ทั้งที่สองขาเหมือนกัน) แต่ความสนุกของเป็ดคือเกิดมาชีวิตหนึ่งมันได้ลองทำหลายอย่าง อยู่หลายที่ สนุกหลายสิ่ง ผมอาจวัดชีวิตตัวเองด้วยเกณฑ์นี้ ไม่ต้องเก่งกว่าใคร แต่ได้สนุกกับสิ่งที่อยากทำ

🔸️🔸️🔸️

ถึงวันนี้ผมยังคง 'รับจ้างทั่วไป' อยู่เสมอ หลายงานที่ทำก็เกี่ยวโยงกัน บางงานก็งอกออกมาเป็นแขนงใหม่ บางงานทำมานานแล้ว บางงานอยู่ในช่วงฝึกงานแต่ยังพยายามฝึกฝน

งานเขียน พิธีกร นักสัมภาษณ์ บล็อกเกอร์ พอดแคสเตอร์ บรรยาย น่าจะทำมานานประมาณหนึ่ง ตอนนี้ก็หัดเป็นยูทูบเบอร์กับเขาอยู่ ขยับเมาส์ออกแบบกราฟิกกิ๊กก๊อกระดับที่พอรับใช้ตัวเองได้ในชิ้นงานพื้นฐาน ถ่ายภาพมาประดับหนังสือหรือบางทีเป็นปก หัดวาดภาพอยู่เนืองๆ พยายามหัดทักษะกระบวนกรเพื่อจัดกระบวนการเรียนรู้ ส่วนงานกำกับโฆษณา ถ้าสนุกและน่าสนใจก็ยังชอบทำ ใฝ่ฝันอยากเขียนบทหนัง อยากทำสารคดีในประเด็นที่ตัวเองสนใจ ยังอยากจัดนิทรรศการภาพถ่าย หัดจัดดอกไม้ ปั้นดิน เขียนเพลง จัดสวน ฯลฯ

อีกอย่างที่ชอบคือคุยกับคน

ถามว่ามีความสนใจหรือมีความรู้เรื่องไหนเป็นพิเศษไหม อาจตอบว่าไม่ แต่ใคร่รู้หลายเรื่อง และสนุกที่จะถามเสมอถ้าอีกฝ่ายสนุกตอบ เอาผมไปหย่อนไว้กับผู้รู้เรื่องใดสักคนผมสามารถจ่อมอยู่ตรงนั้นได้ทั้งวัน ถ้าท่านไม่รังเกียจ 555

ส่วนตัวแล้วผมคิดว่าตัวเองอาจคล้าย 'นักเก็บของป่า' หรือ 'นักจ่ายตลาด' ซึ่งแหล่งวัตถุดิบก็คือโลกทั้งใบ การเดินทาง ผู้คน หนังสือ หนัง เพลง ธรรมชาติรอบตัวล้วนแล้วแต่คือครู--เป็นแหล่งวัตถุดิบรุ่มรวยไม่รู้จบ

เมื่อได้วัตถุดิบแล้วก็นำมาหั่น เฉือน ปรุง สับ ทุบ โขลก คลุกเข้าด้วยกัน แล้วจัดการผัด ทอด ต้ม ยำ ตำ หมัก บ่ม จนออกมาเป็นผลลัพธ์ใหม่พร้อมเสิร์ฟให้ผู้คนลองชิม

🔸️🔸️🔸️

คนทำอาชีพ 'รับจ้างทั่วไป' น่าจะมีอยู่เยอะ แต่ละคนมีเคล็ดลับต่างกันไป แต่ถ้าถามผมว่าอะไรคือเคล็ดลับของอาชีพนี้ คำตอบคือ "อย่ามาตรฐานสูง" เพราะถ้าตั้งมาตรฐานไว้สูงว่าต้องทำให้ดีสมบูรณ์แบบ เราจะไม่ได้ทดลองทำอะไรเลย

เราควรทำงานทุกอย่างสุดฝีมือโดยไม่ต้องเปรียบเทียบกับใคร ทำในแบบของเรา ทุ่มเทเต็มที่ แล้วเรียนรู้จากมัน ผมเชื่อเสมอว่างานที่ทำเต็มที่ไม่เคยออกมาขี้ริ้วขี้เหร่ และถ้าพรุ่งนี้เต็มที่อีกก็จะดียิ่งขึ้นไปอีก

สิ่งสำคัญที่สุดคือเราได้เริ่มกรุยทางให้ตัวเองแล้ว กรุยไปแบบที่ยังไม่เลิศเลอเพอร์เฟ็กต์นี่แหละ แต่ 'ทาง' เปิดออกแล้วด้วยมือของเราเอง

ฉะนั้น หากตกปากรับคำอะไร ผมไม่แน่ใจหรอกว่ามันจะออกมา 'ดีที่สุด' แต่มั่นใจว่าจะทำ 'เต็มที่ที่สุด' และไม่ว่าผลออกมาเป็นแบบไหน วันต่อไปมันจะ 'ดีขึ้น' และ 'ดีกว่าเดิม' ไปเรื่อยๆ

เป็ดน้อยตัวนี้อาจไม่ได้เก่งแบบนก แต่มันเป็นเป็ดที่เก่งขึ้นเรื่อยๆ และความเก่งในแบบของมันนั้นเองที่พอไปถึงจุดหนึ่งมันจะทำในสิ่งที่นกก็ทำไม่ได้เช่นกัน

แต่นั่นไม่สำคัญอะไรเลย เพราะเป็ดนั้นไม่ได้ต้องการแข่งกับนกตั้งแต่แรกอยู่แล้ว คุณค่าสำคัญในชีวิตของมันไม่ใช่ 'ชัยชนะ' หากคือ 'ความสนุก' และคุ้มค่ากับที่ได้เกิดมาเพื่อทดลองทำในสิ่งที่เป็นไปได้

ไม่เก่งที่สุด แต่สนุกที่สุด

ไม่แหลมคมที่สุด แต่กว้าง

นั่นคือนิยาม 'รับจ้างทั่วไป' สำหรับผม

🔸️🔸️🔸️

เขียนมาเสียยาว แค่อยากกระซิบว่า เมื่อวานนี้เพิ่งปล่อย 'สารคดีสั้น' ที่มีโอกาสได้ไปทำร่วมกับทีม UnderDoc และบริษัท Roll wit It เป็นเรื่องราวของคนสามคนที่ล้มลงแล้วลุกขึ้นอีกครั้ง

คราวนี้เป็ดตัวนี้รับหน้าที่ผู้กำกับ

ขอชวนชิม 'จับฉ่าย' หม้อล่าสุดกันครับ 😊

มาเสิร์ฟแล้ว คลิกได้เลย!
https://bit.ly/3g1O3I1

---